Ոստիկանական համազգեստ կրող տղերք, ես համոզված եմ, որ կգա այն օրը, երբ դուք դուրս կգաք համզգեստի միջից և խաղաղ պայմաններում զրույցի կնստեք ձեր խղճի հետ ու կդատափետեք ինքներդ ձեզ:
Դա ձեր ամենադաժան և անաչառ դատավճիռը կլինի, հավանաբար, մեղքերի թողություն կաղերսեք տղամարդուն, ընդհանրապես, մարդուն անվայել գործողությունների համար, որովհետև անհնար է ապրել սեփական ժողովրդի դեմ իրագործվող բարբարոսական պլանների խայտառակությունը: Գոնե ինքներդ ձեզ խաբել չեք կարող: Բայց արդյո՞ք կների ձեզ պատմությունը, որտեղ դուք կարձանագրվեք որպես ալիևա-էրդողանա-երիտհայերի հայաջինջ քաղաքականության բութ պատժիչ գործիք: Տղամարդն այնտեղ է, որտեղ իր ազգն է, իր Հայրենիքը, ոչ թե թշնամու շահին և արժեհամակարգին հետամուտ գոյանքները, որոնք առավոտից իրիկուն ստում, խաբում, կեղծում են բացահայտ ճշմարտությունը, որոնք թաղված են աններելի հանցագործությունների մեջ, որոնք պղծում են մեր ազգային ամենանվիրական սրբությունները: Հայրենիք ենք կորցնում, ու՞մ և ո՞ր արժանիքների համար եք պահապան կարգվել, մի՞թե ձեզ համար կացնաչագուջային բթությունը գերադասելի է Հայրենիքից և մարդկային առաքինությունից, հայացքն ամոթից թաքցնելը՝ բացճակատ ապրելուց: Մի՞թե դուք բարիկադի հակազգային և անմարդկային լակոտակրատիայի կողմում եք:
Դավիթ Սարգսյան